Mijn visie

Een leven lang leren is een belangrijk onderdeel van je verpleegkundige beroepsuitoefening en beroepsontwikkeling voor nu en in de toekomst. Voor mijn leerproces is het dan ook van belang dat ik een kritische persoonlijke visie opstel in het kader van mijn verpleegkundige beroepsontwikkeling. De zorg veranderd door de jaren heen. Hiervoor is het belangrijk dat ik als verpleegkundige meebeweeg met deze ontwikkelingen en meeneem in mijn toekomstvisie.

Waar ben ik in 2030? Waar ben ik? Wat doe ik?

In het jaar 2030 ben ik inmiddels een BIG-geregistreerde verpleegkundige werkzaam in een ziekenhuis. Of ik dit in een academisch of perifeer ziekenhuis zal zijn weet ik nog niet, ik weet wel dat ik mijzelf wil blijven ontwikkelen door mijzelf verder op te leiden. Ook zie ik mijzelf mijn eigen verpleegkundig leiderschap verder ontwikkelen in het buitenland. Het lopen van mijn stages heeft een grote bijdrage geleverd aan het vormen van mijn eigen visie. Denk hierbij aan een opleiding voor de kinderaantekening of de CCU die ik vervolgens zou kunnen doorzetten in het buitenland. Twee hele andere kanten die mij in mijn stages erg hebben aangesproken. Mijn droom was en is nog altijd het worden van een hartchirurg. Ik probeer altijd te werken voor mijn dromen en ben ik daarom rond deze tijd nog bezig met het behalen van mijn overige VWO-examens voor de deelcertificaten. Graag wil ik de stap maken naar de universiteit om wellicht Geneeskunde te gaan studeren en hierin verder te groeien. Door het opdoen van werkervaring als verpleegkundige in de aankomende jaren kan ik mij bezighouden met het herkennen en erkennen van de professionele kwaliteiten van mijn collega's en hiervoor open staan om van elkaar te leren. Ook kan ik mijzelf verder ontwikkelen in kader van het verpleegkundig leiderschap door taken en het coördineren van de zorg onderling met mijn collega's af te stemmen (Holtrop et al., 2022). 

In de toekomst zullen er veranderingen optreden in het zorglandschap. Hierbij is het belangrijk dat ik als verpleegkundige in mee ga bewegen. In mijn afgelopen stages heb ik veel te maken gehad met Shared decision making (SDM). Dit is 0ok erg van belang in mijn toekomstig werkveld, zowel in Nederland als in het buitenland. Door de jaren heen zag ik het steeds groter worden in het zorgveld en vind ik het persoonlijk erg belangrijk in de relatie tussen zorgvrager en zorgverlener.  Shared decision making gaat over een gehele complete informatie uitwisseling tussen zorgverlener en zorgvrager. Hier gaat het om de behandelmogelijkheden en persoonlijke voorkeuren van de zorgvrager. Communicatie staat hierin centraal en ontwikkelt zich in de praktijk met de dag verder (Faiman & Tariman, z.d.).

Daarnaast is het geen verassing dat de E-Health zich steeds verder ontwikkeld binnen het zorgveld. Voor mijn verdere specialisatie in het ziekenhuis krijg ik veel te maken met het verder opkomen van de E-Health. De nieuwe technologie moeten wij als zorgverleners omarmen en mede hierdoor wordt de mogelijkheid gecreëerd om netwerken tussen diverse zorgverleners op te bouwen (Harrison & Lee, 2006). Verpleegkundige leiders zijn verplicht om keuzes te maken als het aankomt op het verder ontwikkelen en implementeren van de opkomende E-Health hulpmiddelen (Bail et al., 2021). Dit geld dus ook voor mij, niet alleen in het ziekenhuis, maar ook in mijn tijd in het buitenland. Dit creëert voor mij de prachtige kans om E-Health in het buitenland in het zorgveld verder te introduceren en ontwikkelen.